Het kwam als donderslag bij heldere hemel voor Maxime. Na een romantische date met bachelor Tony Junior werd ze de volgende dag tijdens de rozenceremonie naar huis gestuurd. We belden met Maxime om polshoogte te nemen, want wat ging er op dat moment door haar heen?
Geen goed gevoel
Het was misschien wel de grootste plottwist tot nu toe: Maxime die plotseling naar huis werd gestuurd door Tony. Maxime, Sarah en Roos bleven als laatste drie deelnemers over tijdens het keuzemoment, terwijl Tony nog maar één roos had om uit te delen. “Toen ik bij de laatste drie zat, kreeg ik al een gek gevoel”, begint Maxime.
“Ik werd wel vaker wat later naar voren geroepen voor een roos, dus een allerlaatste keer kon er ook nog wel bij. Toch kreeg ik een bepaald gevoel. Ik dacht: het klopt niet helemaal.”
Adrenaline
Dit gevoel van Maxime bleek te kloppen. Maxime en Roos moesten de villa verlaten, en dat nieuws sloeg bij Maxime in als een bom. “Toen ik Sarahs naam hoorde, voelde ik zoveel adrenaline door mijn lichaam gaan. Ik begon gewoon helemaal te tintelen.”
“Ik dacht echt: holy shit, wat gebeurt hier?”, gaat de beauty verder. Door de spanning en adrenaline verliet Maxime de villa op de automatische piloot. “Ik heb toen ‘dankjewel’ en ‘het is oké’ gezegd, maar dat kan ik me eigenlijk niet eens herinneren. Dat heb ik gewoon op de automatische piloot gedaan. Eigenlijk kon ik gewoon geen woord uitbrengen.”
Geen uitleg
Maxime moest naar huis en Tony rende terug naar zijn kamer. Een momentje om alles helder uitgelegd te krijgen? Dat zat er voor de beauty niet in. “Je moet meteen die hoge trap oplopen en Tony loopt weg. Je mag hem niet meer spreken of zien.”
Gelukkig besloten de overgebleven ladies in de villa tijdens de eerstvolgende date polshoogte te nemen, waardoor Maxime eenmaal in Nederland – na de opnames – een heldere uitleg kon krijgen. “Tony heeft me later ook nog wel een DM gestuurd, omdat hij het uit wilde leggen. We hebben elkaar daarover nog even kort gesproken. Het is uiteindelijk ook gewoon een stukje miscommunicatie geweest. Jammer, maar helaas.”
