Soundos El Ahmadi zag in komedies vaak dat vrouwen neergezet werden als dommige types die gered moeten worden door een man en dat de representatie van kleur ver te zoeken is in Nederland. Daarom besloot ze een film te maken waarin ze zichzelf kan herkennen. Het resultaat? De film Meskina, die vanaf 22 juli op het grote doek te zien is. Makkelijk was het echter niet om deze film te maken, zo vertelt Soundos in de nieuwste Grazia.
Slechte representatie
Als gekleurde vrouw in de comedywereld moet Soundos regelmatig haar 'vrouwtje' staan, om het maar zo te zeggen. Niet alleen ziet ze dat de maatschappij veel druk legt op vrouwen, ook worden ze in komedies vaak slecht gerepresenteerd. “Ik heb er moeite mee dat in komedies de vrouwen vaak een beetje dommige types zijn die gered moeten worden door een man”, vertelt de actrice en comédienne. “Ik wilde een film maken met vrouwen die écht bestaan, vrouwen waarin ik mezelf kan herkennen.”
“Ook vind ik dat het qua representatie van kleur nog triest gesteld is in Nederland”, gaat Soundos verder. “In komedies kun je de gekleurde mensen op één hand tellen en vaak worden ze dan ook nog gecast in een vooroordeelbevestigende rol.” Hoog tijd voor verandering, zo dacht de actrice. “Ik dacht: ik kan gaan zeiken en klagen, maar je kunt geen verandering verwachten van mensen die het niet snappen en voelen. Dus moet je het zélf doen. Al was dat makkelijker gezegd dan gedaan.”
Soundos openhartig over online haat
Typecasting
Het idee voor de film Meskina kwam al heel wat jaren geleden. “We zijn acht jaar bezig geweest om Meskina gemaakt te krijgen”, vertelt Soundos. “We hebben de film bij verschillende producenten aan de vrouw proberen te krijgen, maar kregen steeds 'nee' te horen.” Deze zomer is het gelukkig eindelijk zover en kunnen we de film in de bioscoop bewonderen.
Niet alleen is Soundos een van de breinen achter de film, ook speelt ze er een rol in. Enne, dat is een grote stap voor de comédienne, die als Marokkaans-Nederlandse veel te maken heeft met typecasting. “Ik werd jarenlang niet eens gevraagd om auditie te doen”, vertelt ze. “Ik ben nu negenendertig en acteer sinds twee jaar, terwijl ik dat eigenlijk al vanaf mijn achttiende wilde doen.” Typecasting is er dus zeker wel, als je het Soundos vraagt. “Ik grap altijd: als Marokkaanse vrouw word je gevraagd als jihadist óf je wordt verkracht, veel meer keus in rollen is er niet.” Daarom besloot ze zelf maar in de pen te klimmen. “Ik ben inmiddels ook alweer met nieuwe ideeën voor series bezig”, verklapt ze. You go, Soundos!
Benieuwd naar het hele interview met Soundos? Je leest 't in de nieuwste Grazia. Morgen in de winkel!
Bron: Grazia (Jill Waas) | Beeld: BrunoPress
