Naam: Elsa (34) | Relatie: nee | Beroep: directie-secretaresse
Affaire
“Ik was een luie student. Na veel uitzendbanen sprong ik een gat in de lucht toen ik eindelijk bij een groot bedrijf werd aangeno- men als secretaresse. Zes jaar later werd ik bevorderd tot directiesecretaresse. Ik kreeg een eigen kantoor en was zo blij. Dit had ik maar mooi gefikst. Als directiesecretaresse wist ik ontzettend veel over iedereen in het bedrijf. Zo had ik via de dossiers met contracten inzage in wat iedereen verdiende. Ik hoorde het als een directielid ruzie had met een collega. En voordat iemand ontslagen werd, moest ik bij personeelszaken een opgestelde brief halen en die persoon voor een gesprek uitnodigen. Ik voelde me belangrijk en gewaardeerd. Op een gegeven moment werden er twee nieuwe managers aangenomen. Eén ervan, Menno, vond ik ontzettend knap. Zelf zat ik in een belabberd huwelijk. Ik flirtte met Menno, en hij flirtte terug. Ik vond het onschuldig, een spannend verzetje. Toen we een aantal dagen een teambuildingsessie op locatie hadden, zochten Menno en ik elkaar vaak op. Die nacht stond voor mijn hotelkamer. Ik liet hem binnen. Ook hij was getrouwd, maar we kregen een affaire. Elke week zagen we elkaar één avond en maandelijks namen we een vrije middag die we doorbrachten in een hotel. De sex was geweldig. Het was zo opwindend, zeker in vergelijking met mijn uitgebluste huwelijk.”
Voorzichtiger
“Ik lag in Menno’s armen, toen hij doorvroeg over een op stapel zijnde interne reorganisatie. Werden er echt twee filialen samengevoegd? Ik vertelde hem alles. De volgende dag maakte Menno een strategische zet waardoor hij alle klanten van het oude filiaal onder zijn hoede kreeg. Ik zag er geen kwaad in. Voor het bedrijf was continuïteit beter. Steeds vaker vroeg Menno me om informatie. Of een bepaalde manager functioneerde. Of de cijfers inderdaad waren gestegen. En was het waar dat collega X een bonus kreeg als hij in een bepaalde crisis kon oplossen? Zonder argwaan vertelde ik Menno wat ik wist. We waren collega’s, stonden samen sterk voor hetzelfde bedrijf. En Menno was lief. Vaak kreeg ik een armbandje of lipstick, en hij was heel complimenteus. In bed was het altijd feest. Sterker nog, ik zat zo lekker in mijn vel dat ik eindelijk moed verzamelde en een scheiding aanvroeg. Mijn man was er kapot van, maar ik zag mezelf als de powervrouw die alles prima voor elkaar had. Menno en ik spraken nu ook bij mij thuis af. Onze dates bleven geweldig en op de zaak voelde onze affaire als een spannend geheim. In een vergadering viel het me op dat Menno een collega uitschakelde met informatie die hij van mij had gekregen. Ik schrok daarvan. Ik besprak het met Menno, die vond dat hij in het bedrijfsbelang had gehandeld. Ik moest niet zo moeilijk doen. Maar toen ik erop ging letten, viel me op dat Menno’s voorgespiegelde bedrijfsbelang steeds vaker eigenbelang was. Informatie die ik gaf, werd behendig uitgespeeld in zijn voordeel.”
Portaal naar de directie
“Ik werd voorzichtiger, maar blijkbaar was dat niet genoeg. Een paar weken later werd een collega ontslagen nadat ik Menno had verteld over een klacht van een klant. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Mijn lieve collega, een vrouwelijke manager met twee tieners, was werkloos door Menno’s politieke agenda. Waar was ik mee bezig? Mijn baas vertrouwde mij met gevoelige informatie en ik was loslippig als een verliefde geit. Als mijn baas dit ontdekte, kon ik ontslagen worden. Diezelfde dag vertelde ik Menno dat ik voortaan niet meer over de zaak en collega’s wilde praten. Hij luisterde en knikte. Die avond hadden we waanzinnige sex waarbij ik behoorlijk over mijn grenzen ging. Achteraf bleek dat het onze laatste keer was. Een week later vertelde Menno me dat hij voor zijn huwelijk koos. We kregen ruzie en uiteindelijk gaf hij toe dat hij onze affaire een win-winsituatie had gevonden. Geile sex met een leuke dame, want hij vond me zeker leuk, én informatie die hij kon inzetten voor zijn carrière. Hij vond mij ‘een portaal naar de directie’. De geweldige sex was een ‘afscheidswip’ geweest waarbij hij een paar dingen nog wilde proberen. Ik stond perplex. Ik was oprecht voor Menno gevallen, maar hij had me gewoon gebruikt. Spijt van mijn scheiding heb ik geen seconde gehad, Menno gaf me het laatste zetje na twee jaar aanmodderen. Maar wel heb ik enorm spijt van mijn geroddel over bedrijfsgeheimen. Ik heb het vertrouwen van de directie beschaamd. En ook al is dat nooit uitgekomen, nog dagelijks schaam ik me voor wat ik heb gedaan.”
Bron: Eveline Karman | Beeld: iStock
