Toen afgelopen mei bekend werd dat Bram van der Vlugt zou stoppen als Sinterklaas, was ik nou niet direct enthousiast. Ik kon me niet voorstellen dat er iemand zou zijn die die functie net zo waardig en grappig en overtuigend zou kunnen bekleden als wat mij betreft de enige échte Sinterklaas. Ik keek er dan ook niet naar uit, naar het Sinterklaasjournaal en de intocht met een andere hoofdrolspeler. Het zou het vast net níet zijn, en ik zou met weemoed terug denken aan Sinterklaas van der Vlugt, die met zijn stem elk jaar opnieuw het kind in me naar boven bracht.
En eerlijk is eerlijk, de eerste blik op de nieuwe Sinterklaas was inderdaad een beetje wennen. Net alsof je een look-a-like van een heel bekend persoon ziet, en onder de indruk bent van wat je ziet, maar toch denkt “Maar jij bent het niet”. Alsof er een hulpsinterklaas in beeld was ter vervanging, totdat de echte weer zou komen.
Toch duurde dat niet lang. Want, zo moest ik toegeven, de nieuwe Sinterklaas heeft eigenlijk best een heel prettige stem. Zijn voorkomen is geloofwaardig en vriendelijk, en hij heeft gelukkig ook humor, net als Bram. Het feit dat hij de eerste afleveringen van het journaal zélf heeft mogen vullen vind ik een hele slimme zet. Zonder pieten kun je (als ouder dan hè, want ik denk niet dat het de kinderen wat uitmaakt) meteen zien dat de nieuwe Sint het journaal/verhaal/feest prima kan dragen, zelfs dus zonder de gebruikelijke, vaak hilarische bijdragen van Hoofd-, Huis- of Sorry Piet.
Toen M. en C. gisteren op de site van het journaal hun naam invulden voor het Grote Boek, en de Sint ze daarop ook nog eens persoonlijk (“Dag M.”) toesprak (geen idee hoe het werkt, maar het werkte, want M. zat met open mond te staren), kon hij wat mij betreft helemaal niet meer stuk.
Ik vind: Sint – Bram + Stefan = heel ok!
