/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fgrazia-fallback.jpg "Het project kerst(gekte) op school")
35 kersttakken, 35 kransjes, 35 kaartjes. En 30 meter kerstboompjescadeaulint. Tezamen ook wel genaamd: takkenklus. Ja, vanavond ga ik samen met 2 andere moeders bij mij thuis 35 vrolijke kersttakken in elkaar fröbelen. Het was het enige wat op de intekenlijst voor kerst nog open stond. Hadden wij weer. Omdat wij vorige week net de pech hadden dat we er de dag ervoor niet waren geweest. Alle simpele dingen als kerstservetten en zo waren dus al ingepikt. Zelfs de warme pannenkoekjes al. Een andere moeder tekende nog net in voor de 35 croissantjes met gesmolten kaas erover. Die had ik mezelf ook nog niet zien maken in mijn kleine oventje. Dan was ik minstens 7 sessies verder en mijn huis waarschijnlijk uitgerookt.
Dus tekenden wij –overgebleven ouders- noodgedwongen maar voor de takken. Natuurlijk zijn er altijd ouders bij die nooit iets maken, want het zijn nog altijd vooral de móeders die actief zijn, maar goed. Met zijn drietjes gingen we het doen, dat was leuker dan alleen. Maar ik kon ze niet kopen natuurlijk, die takken. Want neem maar eens 35 kersttakken mee op de fiets. Nee, kerstlint van 30 meter lengte is dan gek genoeg een stuk eenvoudiger.
Dat die takken best klein mogen zijn, begrepen we pas vanmorgen. Terwijl we al dagen over die takken-takken (zoals we ze al snel gebombardeerd hadden) heen en weer aan het mailen waren. Wij wilden zelfs al een kerstboom gaan kopen en die kortwieken. Want losse takken waren nog verrekte duur. Ik had immers voor mezelf ook niet voor niks een goedkoop boompje gekocht. Maar van zo’n miniboompje van nog geen 6 euro vallen niet even 35 takken te knippen. En de kunstboom van een van de andere moeders verknip je ook al niet. Even afwachten waar de moeder met auto vanavond mee komt. Hoe dan ook, het blijft best wel een eh… takkenklus. ;-)
Nou ja, flesje wijn erbij en dan maken we er maar wat van. Als de kinderen slapen. Wat ze ’s avonds in elk geval altijd netjes doen. Nou ja, meestal. Hopelijk vandaag ook. En dan is het nog de kunst om om half 9 ook de afwas en de was te hebben weggewerkt en de boel een beetje aan kant te hebben. Hoe dan ook, het wordt vast wel gezellig, met elkaar. Da’s toch ook een beetje het kerstidee.
Maar dat is nog niet alles. Er moet nog veel meer mee morgen. Allemaal voor het jaarlijkse kerstfeest op school:
-2 puzzels voor onder de kerstboom (was een wens uit de wensboom)… check! -een kerstpresentje voor een klasgenootje… check! -elfjesvleugeltjes voor een optredentje: check! -toverstafje: check! -witte jurk… check! (Zul je altijd zien; had ik net éindelijk de zomerkleren opgeborgen…) -schaapje… check! -lammetje… check! (Lammetjes in december, denk ik ineens, kan dat eigenlijk wel? Ik googelen, ja, het kan. Lammetjes zijn best lang lam.)
En dan nog een reminder voor morgen(na)middag:
Zorgen dat Bo een beetje kerstig is aangekleed. Een zwart jurkje met zilveren sterren wordt het waarschijnlijk, voor een prikkie gekocht op de Koninginnevrijmarkt. Maar eh… zit die glittermaillot eigenlijk niet net in de was? Check!
-camera… check! -batterij… check! -voldoende opslagruimte… check!
Alles voor een leuk kerstfeest op school. Heeft iemand misschien een hutkoffer te leen?
O ja, en er dan zelf ook nog een beetje presentabel uit willen zien na dit alles. Dus niet net met vette haren of zo. Nou ja, het zal wel weer regenen ook, dus waar maak ik me druk om. Als de kinderen het maar leuk hebben. En met een beetje pech (zoals vorig jaar) mis ik die borrel voor de ouders bij de wintermarkt in de grote gymzaal dan ook weer net. Als het geen warme chocomel is. En natuurlijk is het wel de bedoeling iets te kopen op de kerstmarkt….
En dan moesten er de afgelopen tijd ook nog door de kinderen zelfgemaakte kaarten aan familie, vrienden en buren worden verkocht (dat heb ik nou eens niet gedaan, dus moeten ze terug, uiterlijk morgen, maar ze liggen natuurlijk bij… juist; terwijl hij in Frankrijk is… Nou ja, niet mijn verantwoordelijkheid, hij kan ook lezen).
En er kon voedsel in kratten gedeponeerd worden voor de voedselbank. ‘Wat als je daar zelf nou toevallig mee te maken hebt?’ opperde mijn moeder terecht. Precies, inmiddels sta ik zelf ook ruim 600 euro rood en ben ik nog steeds elke dag bang om niet meer te kunnen pinnen. Maar ja, dat doen we dan ook maar weer braaf. Het kan immers altijd nog erger. En de kerstgedachte hè, de kerstgedachte.
Mijn hoofd liep over, ik mailde de verkeerde, kreeg weer een reactie terug van een ander, die nog weer ‘s avonds op de naaimachine een engelenpakje in elkaar zou flansen. Ja, daa-aag. Geweldig leuk hoor, petje af, maar ik krijg het niet voor elkaar. Ik was al blij dat ik die schapenknuffels gevonden had. En de elfenvleugeltjes, en het toverstafje. En alles van naam heb voorzien.
Niet normaal toch? Dat vond de juf ook hoor, wat er allemaal wel niet gevraagd werd van ons. Om te huilen bijna, maar juist daarom word je er vanzelf lacherig van. En dan hoef ik nog niet eens tafels te versieren of hulpouder tijdens het diner te zijn… Hoewel dat laatste juist wel weer héél leuk is.
Of dat alles is? Welnee. Jippe heeft ook nog kerstfeest. Op de peuterspeelzaal. Een brunch, maar dan mét ouders. Ook morgen. Dus daar gaan we weer:
-3 franse kaasjes… check! -Jippe op zijn kerstbest aangekleed… (Eh… zou hij dat giletje van 2 jaar geleden nog passen? Dat stond zo wijs! Check!)
En omdat het ook nog de allerlaatste keer naar de peuterspeelzaal is omdat die wegens beëindiging van de subsidie dicht moet: een presentje voor de leidsters… check! (Eh… dat moet ik nog kopen. Wel probeerde ik alvast iets uit te printen, voor erbij, maar natuurlijk deed mijn printer niet wat ik wilde.)
Goed. Dat u dus niet denkt dat ik hier in alle rust de donkere dagen voor kerst afwacht…
Je zult maar 6 kinderen hebben... Of nog een jarig kind er tussendoor hebben of zo...
Mijn moeder mailde er nog over. Die vond het echt wel ver gaan allemaal. ‘Laten ze op school eerst het kerstverhaal gewoon eens vertellen,’ had de vriend van mijn moeder gezegd. Ja, waarom dat niet gewoon? Alle kindjes in een kring, lichtjes uit, kaarsjes aan, warme chocomel erbij, kerstverhaal... Klaar. Ook leuk. Zodat de kinderen zich later dát herinneren –die warme sprookjesachtige sfeer- in plaats van ouders die een weeklang gestrest zijn en van hot naar her racen in dat takkenweer. ;-)