/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fgrazia-fallback.jpg "Een Klein beetje Geweldig")
En, valt er nog wat te lachen om deze koude, besneeuwde maandagochtend?
Jazeker wel! Want waar moeders met peuters en kleuters mijn blog vaak lezen vanwege het ‘voorland’ – regelmatig hoor ik iemand zeggen: ‘O, dus dít staat me straks te wachten’ als ik weer eens een stukje over brutale Liz van negen plaats – heb ík natuurlijk ook zo mijn bronnen. En díe hebben dan weer betrekking op mijn eigen toekomst!
Eén van die bronnen is momenteel het debuut “Een Klein beetje Geweldig’ van Dawn French. Dawn French? Kennen we die? Vast! Ze maakte vele komische theatershows samen met haar duo Jennifer Saunders, verscheen in diverse films en in 2004 was ze te zien als ‘De dikke dame’ in Harry Potter en de Gevangene van Azkaban. 'Partner' Jennifer is vooral bekend als 'Eddie’ in Absolutely Fabulous, de superkomische Britse sitcom die – hé toevallig! - gebaseerd is op een sketch van eerdergenoemd duo.
Een Klein beetje Geweldig is een mengeling van Bridget Jones, Adrian Mole en Ab Fab, waarbij het geheel meer is dan de som der delen. Met andere woorden: ik zit regelmatig naast Paul te hikken op de bank. Jij ook hikken? Vooruit, hier komt een stukje, geschreven door de zeventienjarige dochter ‘Dora’. Voor de beeldvorming is het misschien leuk als je hier de naam van je eigen – toekomstige! – dochter invult.
“Bedankt voor het verpesten van mijn leven, mam. Ik ben blij dat je griep hebt, je verdient het en ik hoop dat je op een afgrijselijke manier stikt in je eigen snot. Ik heb nog wel chips voor je gekocht! Je bent zo’n superegoïst! Hoe durf je me met dit soort stress op te zadelen? Alsof ik nog niet gestrest genoeg ben verdomme. Ik heb huiswerkstress, universiteitsstress, X Factor-auditiestress, Sam-stress, beltegoedstress, Facebookfotostress en nu maakt zij het nog veel erger met enorme haarstress! Ik ben het zo zat om het telkens weer uit te leggen. Luister nou eens goed, sukkel – IK MOET DIT HAAR HEBBEN! Als je op die stomme kutschool van mij bruin krulhaar hebt, praat er NIEMAND met je. Punt uit. Dan heb je gewoon lepra. Je bent debiel. Je bent een debiele bruinharige lepralijder met krullen. En je kunt evengoed meteen doodgaan van eenzaamheid en verdriet want dat gebeurt dan sowieso. Zeg het maar mam – blond of dood?! Misschien heb je me wel liever dood? Zodat je niet smeer steeds tegen die zogenaamde ‘strobaal’ van me aan hoeft te kijken? Ja, daar zou je stomme leven zo erg van opknappen. Geef het maar toe, dan kon je eindelijk doorwerken en schrijven zonder die irritante afleiding van hoe heet zoiets ook alweer? O ja, een DOCHTER!”
Dus: allemaal naar de winkel, op zoek naar Dawn French. En nu maar hopen dat dit ze nog veel van dit leuks mag schrijven.