/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fgrazia-fallback.jpg "Supervrouw")
Lang geleden was er eens een klein meisje dat Huberta heette. Op een dag kwam ze naar school in een droom van een petticoat. Een wolk van gele lagen tule, rijkelijk afgezet met satijnlint. De juf zette Huberta op tafel zodat iedereen de prachtige petticoat kon bewonderen. Daarna ging de klas over tot de orde van de dag. Er was echter één meisje dat haar ogen maar niet van die petticoat kon houden en ervan droomde ooit zelf zo’n petticoat te mogen bezitten…
Dit is de inleiding van een (nog niet gepubliceerd, dus primeur!) interview dat ik heb gehad met Anky Groothof, de vrouw achter het ontzettend leuke (en ontzettend dure, dat dan weer wel) kinderkledingmerk Jottum. Wat een supervrouw! Ze heeft zelf zes kinderen op de wereld gezet en is nu oma van twee kleinkinderen (dat zou je trouwens niet zeggen, want ze ziet er heel jong en mooi uit, maar helaas gaat ze niet graag op de foto, daar is ze veel te verlegen/bescheiden voor). Samen met man (theatermaker en Sesamstraatcoryfee Frank Groothof) en twee van haar volwassen kinderen met hun gezinnen woont ze op een enorme boerderij in Noord-Holland. Op de zolder bedenkt ze de prachtigste meisjesjurken, waar meisjes over de hele wereld dol op zijn.
Kostuumdrama's Groothof bekijkt haar kinderkleding heel filosofisch. ,,Je voelt je als meisje gewoon mooi als je zo’n rok of jurk aan hebt. Ik was eens bij Ikea en toen keek ik van de roltrap naar beneden en daar stond een meisje te draaien in een hele wijde rok. Van boven zag je zo’n mooie cirkel. Dan zie je toch dat een kind uitgedaagd wordt om zich op een speciale manier te bewegen in die rok en zich blij te voelen. In een broek doe je dat niet zo snel. Een broek is ook leuk, maar zo’n wijde rok nodigt toch uit tot hollen en draaien, je voelt je anders. Dat zie je ook in van die kostuumdrama’s. Als ze dan gaan hollen met die hoeveelheid rokken. Zo mooi. Dat is gewoon een lekker gevoel al dat volume. Veel kleding is ook een soort bescherming. Het geeft een soort veiligheid, kracht. Je bent er, je hebt iets aan, het geeft gewicht, het volgt beweging.”
9/11 Kleertjes zijn voor haar dan ook niet alleen maar kleertjes. “Er zit ook zoveel meer achter. Aan een bepaald kledingstuk zit vaak een belevenis gekoppeld: een communie, een verjaardag, een doop of een bruiloft. Er zitten herinneringen aan die mooie jurk vast die het leven net een beetje mooier maken. Zo kreeg ik vlak na 9/11 een mail van een moeder uit New York. Ze waren in hun mooiste outfits naar de opera geweest en op weg naar huis kwamen ze brandweermannen tegen die de laatste branden aan het blussen waren en toen had die moeder een foto gemaakt van die brandweermannen met dat meisje in haar mooie Jottumjurk ernaast. Heel bijzonder.”
En het begon dus allemaal met een petticoat die ze zelf niet mocht hebben want daar hadden haar ouders geen geld voor. Later stuitte ze bij toeval op precies zo’n petticoat en die besloot ze toen na te maken. Het is nu al jaren een van de bestsellers van Jottum; er zijn er al duizenden van verkocht. Kijk, dat vind ik nou een mooi verhaal…