/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fgrazia-fallback.jpg "Over zwemmen en andere sporten")
Afgelopen zaterdag bevonden wij ons in het zwembad. Nu doen we dat wel vaker, omdat M. elke week zwemles heeft. Maar vandaag zouden die wekelijkse zwemlessen worden omgezet in een diploma: M’s allereerste échte diploma. Ik had er zowaar nog stress om. Hadden we alle spullen? Taart voor na afloop? Extra kleding voor Jurgen? Hij zou, zoals het afzwembriefje had aangegeven, heel per ongeluk toevallig ook het water in worden geduwd door zijn afzwemmende kind. (Nou vooruit, dat is niet precies wat er stond: het briefje vermeldde dat één van de ouders het water in zou gaan. Ik heb daar maar snel Jurgen van gemaakt).
Hoe dan ook, onze afzwemmer was zelf niet zo onder de indruk. Hij was niet eerder wakker, hij vroeg geen twintig keer hoe laat we weg moesten, hij wilde alleen een banaan voor extra energie. Hij zwom zijn banen, dook door een gat in een zeil, bleef drijven als een haai en watertrappelde het verplichte aantal seconden. Hij deed, kortom, alles wat hij moest doen. Hij blij, wij blij. Tijd voor taart!
Toen we even later het zwembad verlieten, bleek dat er aan de andere kant van het sportcentrum een boksring was geplaatst, voor een die middag te houden kickboksgala. Het was de eerste keer dat er zo'n gala zou zijn, en Jurgen en ik hadden het er bij thuiskomst nog even over. Of het veel mensen zou trekken. Wat voor mensen het zou trekken (opvallend veel vaders met jonge kinderen, zo bleek later). Hoe lang het zou duren. Of Jurgen nog wilde gaan kijken.
C.tje luisterde intussen mee met ons gesprek. Ze bestudeerde onze gezichten en leek heel benieuwd naar waar we het over hadden. Het was alsof het onderwerp haar persoonlijk interesseerde, maar dat leek me toch sterk. Wat wist ze nou van kickboksen? Daar hadden ze op school toch zeker geen knutselthema van gemaakt? Straks zou ze nog vragen of ze mee mocht! Gelukkig bleek die vrees geheel ongegrond. Want toen C.tje uiteindelijk zelf het woord nam, vroeg ze gewoon om opheldering:
“Wat is dat mam, een X-box gala?”