Je leest het ’t eerst op Grazia.nl

Een feestje

De deur werd voor me opengedaan en in de gang stonden twee feestelijke meisjes. “Lang zal ze leven, lang zal ze leven,”...

Een feestje

De deur werd voor me opengedaan en in de gang stonden twee feestelijke meisjes.

“Lang zal ze leven, lang zal ze leven,” zongen ze, terwijl ze ondertussen mijn tas en jas aannamen. “Lekker gewerkt mamma? Welkom thuis, hier is het feest!” Mijn jas werd op de kapstok gehangen en mijn tas belandde op de grond. De meisjes sleurden hun vader achter de laptop vandaan en kondigden aan dat we naar zolder gingen.

“Hier is het grote feest,” zei Liz plechtig terwijl Annabel alvast naar binnen sloopt. Toen we de deur naar de zolder kamer openden kregen we een douche van gekleurde confetti over ons heen. Heel even dacht ik aan de troep die dat gaf, maar die gedachte verscheurde ik waarna ik hem samen met de confetti verstrooide over onze eigen hoofden. Feest = feest.

We werden op de bedbank gezet, onder een zelfgemaakte slinger, en Liz serveerde speculaasjes op een Blondschaal. Daarna werden er twee versjes opgezegd en moest ik op een versierde stoel gaan zitten. Ik kreeg twee zoenen en een cadeautje, verpakt in glimmend papiertje: een hartjesmagneet die ze – zo zeiden ze – helemaal zelf en van hun eigen geld gekocht hadden.

Na het plechtige moment en de officiele felicitaties werd ik weer naar de bedbank gebonjourd (de meiden zijn altijd erg streng met de regie) en toverde Annabel een fles wijn en een biertje uit één van de kastjes. Dat was het moment waarop Paul en ik de slappe lach kregen. “Is dit nou superlief of uiterst zorgwekkend?” lachte ik. “Beide,” antwoordde Paul.

Nadat we voorzien waren van een drankje kregen we een heuse show. Een dansje met een liedje dat verdacht veel leek op de ‘cheerleadersdans’ die we die ochtend bij Zack en Cody op Disney XD hadden gezien. (“Es-ther, Es-ther, Es-es-es-es-es Es-ther is jarig, ja-ja-ja-ja-jarig!”- gevolgd door een radslag) Daarna kondigden de meisjes aan dat het feest op zolder nu voorbij was en vroegen ze of zij de rest van de koekjes mochten hebben.

Helemaal gelukkig liep ik (met mijn wijntje) de trap af. Zeg nou eerlijk, zulke cadeautjes, daar doe je het toch voor?!