Je leest het ’t eerst op Grazia.nl

Plusjes

“Zo zong jongste zoon van 3 voor mijn verjaardag: Angrybirdsday to you, Angrybirdsday to you...” De zoon van Muis – een...

Plusjes

“Zo zong jongste zoon van 3 voor mijn verjaardag: Angrybirdsday to you, Angrybirdsday to you...”

De zoon van Muis – een grote fan van Angybirds, zoals blijkt uit het stukje van gisteren – bracht me op een idee met zijn mondegreen. Angrybridsday. Dat is nou typisch zo’n leuke kinderuitspraak die kans maakt om te blijven ‘hangen’. Ik zie het gezin al zitten, mamma Muis wordt drieëntachtig en zoon van bijna vijftig zingt zijn moeder toe. “Angybirdsday to you…”

Verhaspelingen, kinderassociaties, wie kent ze niet. De kleuterleeftijd is reeds ruim gepasseerd maar er wordt thuis nog altijd ‘bascettie’ gegeten. De kinderen zijn inmiddels volwassen maar ‘Oma Didam’ is nog steeds ‘Oma Didam’ (in plaats van Mien) en de boodschappen worden nog altijd gedaan bij de ‘Superboer’ of de ‘Broek van Dirk’ aan de ‘Leuksteweg’ (Leusderweg).

Ik vind ze leuk, die eigen woorden. Ik noem ze plusjes. Woorden die iets extra’s hebben, die iets toevoegen aan jou en je gezin. ‘Minke’ van negen is dol op shoppen en dus werd winkelen binnen het gezin al snel ‘minkelen’. Bij ‘Floria’ thuis wordt nog altijd ‘Lang zal ze leven in de Floria’ gezongen en het gezin bij ons op de hoek gaat al jaren op vakantie naar ‘Slofferije’. Ook al weet de dochter van twaalf inmiddels bést dat het land eigenlijk Slowakije heet.

Ook wij hebben thuis natuurlijk plusjes. Zo gaan we in Frankrijk altijd nog naar de ‘Slipper U’ (in plaats van Super U) omdat Lizzy van drie daar haar slippers kocht en dacht dat de winkel zo heette. We eten – vrij naar Annabel - ‘clonflakes’ bij het ontbijt, ‘pantoffelbonen’ bij het diner (stamt nog uit mijn eigen jeugd omdat ik tuinbonen altijd op pantoffeltjes vond lijken) en een ‘menaantje’ tussendoor. Mijn moeder is nog altijd ‘Oma Meggi’ ook al is geitje Meggi allang dood en mijn broer wordt nog regelmatig ‘Hik’ genoemd omdat Lizzy ‘Giel’ niet kon uitspreken (en er dus ‘Hik’ van maakte).

Zoals ik al zei, ik vind ze leuk, die plusjes. En ik weet zeker dat jullie er ook een heleboel hebben. Plaatsnamen, werkwoorden of aanduidingen voor huisdieren, er is vast wel iets ‘bedacht’ voor of door de kinderen wat vervolgens gepromoveerd is tot pluswoord.

Ik ben dan ook heel benieuwd naar jullie plusjes!