Blosjes

Ik was er niet op voorbereid dit weekend. In een vlaag van hoop had ik wel een tube in mijn tas gegooid vlak voor we vertrokken, maar ik had eigenlijk niet verwacht dat ik die nog echt nodig zou hebben ook. Ik bedoel, ik was al eerder lekker gemaakt met het idee van dat het eindelijk zover zou zijn, en toen viel het uiteindelijke puntje bij het paaltje ook tegen (en dit is een opzettelijke taalverhaspeling, dat u niet denkt dat ik mijn spreekwoorden en gezegden niet ken).

Afijn (u weet het, dit is mijn nieuwe lievelingswoord, dus ik gebruik het graag elk blogje een keer), het viel dus niet tegen dit weekend. Het kwam er eindelijk van. Twee keer zelfs. Zowel zaterdag als zondag.

En twee keer was mijn tas met de benodigde tube even niet in de buurt. En twee keer dacht ik ook, ach, het zal wal tegenvallen en/of niet zo lang duren.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Maar het viel niet tegen, en het duurde best lang.

Mijn hoofd kreeg iets te veel zon dit weekend. Zowel zaterdag als zondag waren we buiten met de kinderen van het theaterkampweekend. En wat hadden we mooi weer! Stom dus dat ik de tube zonnebrandcrème niet gepakt heb. Ik ben niet verbrand hoor, maar ik merk het wel. Vanaf vandaag smeer ik me echt weer standaard in met een crème met een zonnebrandfactor. Zul je zien, regent het gelijk dagenlang....