Ik heb een hekel aan verhuizen. Op een nieuwe plek alles weer inrichten vind ik heerlijk. Maar alles wat bij het verhuizen an sich hoort vind ik helemaal niks. Dit weekend verhuis ik weer. Maar deze keer heb ik nergens last van. Ik hoef geen dozen in te pakken, geen oppas voor de kinderen te regelen, vrienden te vragen mee te helpen, wanhopig midden in de zooi om me heen staren en me afvragen hoe ik in hemelsnaam zoveel troep om mij heen verzameld heb of op te ruimen en schoonmaken in een leeg pand.
Ik verhuis dus. Maandag is de verhuizing rond. En ik hoef er niets voor te doen. Vanavond ga ik eten bij een vriendin. Ze kookt voor mij en nog twee leuke vrouwen. Morgenochtend neem ik de trein naar Delft om met zeven vrouwen te lunchen, workshoppen om daarna door te gaan met kletsen in een eetçaf. Zondag slaap ik uit en gaan we 's middags naar het feestje van een jarig buurmeisje.
En na dit leuke volle weekend ben ik dan maandag verhuisd. Nou ja, mijn weblog dan. Dat verhuist naar de vernieuwde site van Vrouwonline. Zie ik je daar terug? Vast wel. Heerlijk hoor, zo'n relaxte verhuizing. Ik heb alleen één verdrietige mededeling; jullie reacties op mijn laatste blogs verhuizen niet mee. Maar hee, dat kun je ook positief zien; alles wat je tussen nu en zondag hier schrijft verdwijnt voorgoed in cyberspace. Lucht je hart zou ik zeggen!