Babette Grunder is niet alleen een modemeisje, maar ook een hypersportieve babe. Ze doet een boekje open over haar passie kickboksen.
De ring in
“Als modemeisje ben ik blij dat mijn armen gespierd zijn, een mouwloze top staat echt mooi. Die spieren dank ik aan mijn dagelijkse kickbokstrainingen. Als ik iets doe, is het alles of niets. Daarom besloot ik vorig jaar februari, zonder ooit ook maar bokshandschoenen aan te hebben gehad, dat ik hetzelfde jaar nog de ring in wilde. En dus stortte ik me volledig op de voorbereidingen voor mijn eerste kickbokswedstrijd.”
Afgetraind
“Mijn plotselinge sportiviteit kwam niet uit het niets. Een jaar eerder werd ik uitgedaagd om een maand de high-intensity Double Trouble-trainingen van Robby Nelson te gaan volgen. Twee keer per week werd al snel vier keer. Toen kwam het idee van kickboksen. Daar ben ik in februari mee begonnen en afgelopen november heb ik mijn eerste wedstrijd gevochten. Die heb ik gewonnen. Ik heb de afgelopen maanden netjes op mijn voeding gelet, geen alcohol gedronken en keihard gesport. Nu ben ik echt afgetraind.”
Spieren
“Ik woog, voordat ik zoveel ging sporten, 58 kilo en was al slank. Door het kickboksen ben ik vijf kilo aangekomen, maar in omvang geslonken. Ik heb dus vooral veel spieren opgebouwd. Dat zie je aan mijn sportschouders en sterke benen. Mijn buik is plat, maar ik heb geen sixpack. Daarvoor eet ik te graag lekkere dingen.”
“Gezond eten vind ik het moeilijkst. Een hele reep chocolade eet ik niet meer, maar ik pak nog wel graag een paar blokjes. Zo’n drie keer per week ga ik uiteten. Dan neem ik vaak witvis, zonder saus en frietjes. Thuis is het groenten, kip en rijst.”
Weegschaal
“Typisch een vrouwending dat ik toch zenuwachtig word van die weegschaal. Daarom meet ik nu alleen nog mijn vetpercentage. Wat mij drijft is niet de drang om strakker of slanker te zijn, maar de wil om het maximale uit mezelf te halen. Zodra je gaat trainen voor een sportief doel raakt je uiterlijk ondergeschikt. Dat strakke lijf krijg je er als extraatje bij.”
