Lianne (34) besloot vier jaar geleden haar telefoon de deur uit te doen. Het geeft haar zoveel rust. Sindsdien wil ze niet meer terug. Wij geven je alvast een sneak peek, in de nieuwe Grazia lees je het hele verhaal.
Vrije vogel
"Tot vier jaar geleden zat ik in Silicon Valley, hét tech-walhalla van Californië, waar de grootste technologiebedrijven ter wereld zijn gevestigd. Ik werkte als online marketeer voor een internet start-up en was daar vanuit Nederland naartoe gestuurd in de tijd dat Twitter en Facebook enorm explodeerden. In die tijd ontmoette ik mijn huidige man, een heel vrije vogel. Hij was aan het roadtrippen door Californië en toen ik door bezuinigingen mijn baan kwijtraakte, besloot ik om met hem mee te gaan."
"We leefden in een auto, van dag tot dag, en dat gaf me een enorm vrijheidsgevoel. In Topanga Canyon, een gebied net buiten Los Angeles dat bekendstaat om haar slechte mobiele netwerk, verloor ik mijn bereik. Ik vond het héérlijk! Toen besefte ik pas hoe vaak ik afgeleid werd door mijn telefoon. Inmiddels was het idee ontstaan om een boek te gaan schrijven en besloot ik om voor langere tijd in de Canyon te blijven, zodat ik me daar helemaal op kon focussen. En omdat er even geen geld binnenkwam, stopte ik mijn telefoonabonnement. Er was daar toch geen bereik en ik was ook wel benieuwd wat er zou gebeuren. Of ik écht zonder telefoon kon. Het was een experiment, maar het heeft onbedoeld mijn leven veranderd."
Beter en beter
"Ik begon me steeds beter te voelen, zonder meteen te beseffen waardoor. Toen ik in Los Angeles woonde, merkte ik dat de telefoon vaak belangrijker was dan de persoon die tegenover me zat. Als ik met iemand in gesprek was, kwam de telefoon steeds tussen mij en het gezicht van die ander. Om een appje te sturen of om iets te posten. Pas toen ik mijn telefoon niet meer had, merkte ik hoe vaak dat gebeurde. Normaal gesproken pakte ik op zo’n moment zelf óók mijn mobiel. Als ik me ongemakkelijk voelde, greep ik naar dat ding, want het was een makkelijke tool om mezelf achter te verstoppen. Ik wilde dat schild verwijderen, maar elke keer als mijn telefoon ging of piepte, was ik afgeleid van het gesprek."
In het moment
"Uit onderzoek is gebleken, dat het steeds twintig minuten kost om dan weer terug te gaan naar je diepe concentratie, zelfs als je er niks mee doet. Ik werd daar onrustig van, want er was altijd wel íets. Vooral Whatsapp, dat ging de hele dag door. Telkens was ik bang dat ik iets móest. Dus ik vond het heel fijn om dat apparaat, dat ik voorheen altijd bij me had, niet meer te hebben. Ik checkte mijn telefoon niet meer op gemiste oproepen of berichten en werd niet meer geprikkeld door piepjes of vibraties. Ik las niks meer over politieke discussies en had geen last van FOMO als ik weer een of ander geweldig feest had gemist. Mijn leven werd langzaam weer zoals het was vóór het mobiele tijdperk. Ik kon me focussen op mezelf en de echte wereld om mij heen. Ik leefde meer in het moment."
Het hele verhaal lees je in de nieuwe Grazia of HIER voor €0,49 via Blendle.
