Real life: “Ik verloor mijn vingers en benen door een bacterie”

"Ze hebben me vier weken in coma gehouden"

Fleur Jong (21) kreeg een bacteriële infectie, waardoor ze haar onderbenen en vingertoppen verloor.

Ziek

"Ruim vier jaar geleden, in 2013, werd ik plotseling heel ziek. Ik voelde me niet lekker en ging met hoofdpijn eerder weg van school. Het leek op griep, maar binnen 24 uur lag ik in het ziekenhuis met allerlei toeters en bellen om mij in leven te houden. Ik had een bacteriële infectie opgelopen. Hoe dat is gekomen, is onduidelijk. Ik had geen infectie ergens, er is gewoon een bacterie in mijn bloedbaan gekomen. Ze hebben me vier weken in coma gehouden, zo kreeg mijn lichaam meer rust en kon ik beter herstellen. Toen ik bijkwam, bleek dat mijn vingers en voeten waren afgestorven. Die hadden geen bloed meer gekregen. Mijn bloed was alleen nog maar naar mijn hart, mijn longen en mijn hersenen gegaan, de vitale organen. Dit overlevingsmechanisme is natuurlijk prachtig, want daardoor ben ik er nog. Maar ik ben wel de helft van mijn vingers en onderbenen kwijt, omdat deze geamputeerd moesten worden."

Zwak lichaam

"Ik heb drie maanden in het ziekenhuis gelegen en daarna nog drie maanden gerevalideerd. Eenmaal weer thuis, zag mijn leven er ineens compleet anders uit. Ik ben altijd heel sportief geweest. Ik deed aan tennis en danste op hoog niveau, maar dat kon niet meer. Dus ging ik op zoek naar iets wat ik nog wél kon en zo kwam ik terecht bij een Paralympische Talentendag van het NOC*NSF, waar ik verschillende sporten kon uitproberen. Bij atletiek werd ik er al vrij snel uitgepikt door de bondscoach. Hij zei dat hij mij wel in zijn team wilde hebben. Ik ben vrij lang en atletisch gebouwd, dus hij zag wel potentie in mij. Eerst moest ik nog wennen aan mijn protheses en werken aan mijn conditie, want ik was lang ziek geweest en daardoor heel zwak geworden. Pas in oktober 2014 kreeg ik mijn eerste blades, dat zijn springveren die op mijn stompen rusten en speciaal gemaakt zijn voor topsport. Al snel werd ik gekwalificeerd voor het Paralympisch WK, dus toen ik in de zomer van 2015 mijn vwo eindexamen haalde – het jaar daarvoor heb ik opnieuw moeten doen, omdat ik veel had gemist – ben ik fulltime gaan trainen."

Bronzen medaille

"Dat werd mijn nieuwe leven: vijf dagen in de week sporten, twee keer per dag. Ik besloot nog niet te gaan studeren, ik wilde dit een kans geven. Dat ging in eerste instantie heel goed, want op het WK in 2015 werd ik derde op de 200 meter in Doha, de hoofdstad van Qatar. Een totale verrassing voor iedereen, want ik kwam pas net om de hoek kijken en haalde in één keer de bronzen medaille. Maar op weg naar de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro, vorig jaar, raakte ik de weg een beetje kwijt. Mijn verwachtingen waren veel te hoog gespannen en ik was ook enorm perfectionistisch. Ik was vaak niet tevreden over mijzelf na een training. Het was nogal teleurstellend, want ik werd vóór de finales uitgeschakeld. Van een enorme piek, kwam ik in een gigantisch dal terecht…"

Het hele verhaal lees je in de nieuwe Grazia of HIER voor €0,49 via Blendle.

Laatste nieuws