De oppositie: ‘We moeten júist shirts van drie euro kopen’

"Als wij hun werk afnemen, belanden ze in de sexindustrie."

Winkels met shirtjes van drie euro boycotten omdat die kleding door kinderhanden wordt gemaakt? Marketingstrateeg en onafhankelijkheidsexpert Ketty Lollia vindt het onzin. "Als wij hun werk afnemen, belanden ze in de sexindustrie."

"Ik koop met een gerust hart kleding bij goedkope winkels. Dat heb ik altijd al gedaan, totdat vrienden me erop begonnen te wijzen dat veel van die kleding wordt geproduceerd in lagelonenlanden die bekend staan om hun kinderarbeid. Ik voelde me eerst schuldig en dacht: ben ik echt zo slecht bezig? Totdat ik me ging inlezen en verhalen tegenkwam over ouders die hun kinderen weg moesten sturen, omdat ze geen geld meer hadden. Ik las over kinderen die hun lichaam moesten verkopen, nadat ze door strengere regels geen werk meer hadden in fabrieken en ateliers. Dat heeft me een heel andere visie gegeven op kinderarbeid in die landen."

Westerse visie

"Wij kunnen vanuit Nederland makkelijk met ons vingertje wijzen en een oordeel vellen over wat volgens ons goed of slecht is. Maar dat is onze Westerse visie. De mensen daar kijken heel anders aan tegen kinderen die werken. Vaak zijn die gezinnen arm en kunnen ze alleen overleven als de kinderen ook geld binnenbrengen. Als ze dat niet doen, dan is er geen eten, hebben ze geen huis om in te wonen en staan ze dus op straat. Ik zeg niet dat ik het goed vind dat kinderen werken, maar zij groeien niet op zoals hier, waar het vanzelfsprekend is dat ze tot een bepaalde leeftijd onbezorgd kunnen spelen en naar school gaan. Die kinderen weten niet beter dan dat ze rond hun tiende moeten gaan werken om zo hun bijdrage te leveren aan het gezin."

"Het zijn de ouders zelf die beslissen dat het nodig is dat hun kinderen werken. Waarom zouden wij daar als Westerlingen dan over moeten oordelen? Ik denk dat wij juist bij winkels moeten shoppen die goedkope spullen aanbieden, omdat een boycot ervoor zorgt dat bedrijven in die lagelonenlanden dicht gaan en de kinderen op straat komen te staan. Je denkt misschien dat je iets goeds hebt gedaan, maar neemt ze af wat voor zo’n gezin het belangrijkste is. Ik ben nog het bangst voor de consequenties hiervan: ze komen op straat te leven en belanden regelmatig in de sexindustrie. Ik zie een kind liever werken in een fabriek dan dat zijn of haar lichaam wordt misbruikt."

"Natuurlijk is het beter dat die kinderen helemaal niet hoeven te werken en naar school gaan, maar vaak hebben die landen geen systeem zoals het onze. Wij kunnen die winkels wel gaan boycotten, maar mensen die hierom roepen, dragen nooit oplossingen aan voor hoe het dan wél moet. Die kinderen gaan echt niet ineens naar school omdat wij niks meer kopen. Wij kunnen dat wel verlangen, maar we zijn niet in staat om zomaar een ommekeer teweeg te brengen. Daar moet de overheid van zo’n land zelf over beslissen."

Kinderhandjes maken alles

"Mensen die het hardst roepen dat ze niet bij goedkope modeketens kopen, lopen wel vaak met kostbare telefoons in hun hand. Die worden in dezelfde lagelonenlanden gemaakt als die kleding. Amnesty International heeft een tijdje geleden nog onderzoek gedaan. Toen bleek dat batterijen van Apple, Samsung, Sony en Microsoft stoffen bevatten uit kobaltmijnen waar kinderen werken. Daar hoor je mensen zelden over klagen, want stel je voor dat ze hun luxeproducten moeten opgeven…"

"We hebben het altijd maar over kleding met lage prijzen, maar ook een hoop duurdere producten worden in China geproduceerd. Je weet als koper dat er dan een reële kans bestaat dat dit ook door kinderhandjes wordt gemaakt. Grote bedrijven kijken daar lang niet altijd naar om, want de bazen willen gewoon veel geld verdienen en dat kan alleen door hun product zo goedkoop mogelijk te laten produceren. Zij gaan ons consumenten echt geen kijkje geven in hun fabrieken, dat wordt allemaal zorgvuldig afgeschermd."

"Ook investeerders van beursgenoteerde bedrijven denken vooral aan de winst die het hen oplevert en sluiten vaak hun ogen voor hoe producten worden gemaakt. Als mensen zo nodig een boycot willen, moeten ze al hun aankopen eens kritisch onder de loep nemen. Maar dat gebeurt niet. Ik vind het hypocriet."

Boetes uitdelen

"Daarnaast geloof ik niet dat die winkels met goedkope spullen daadwerkelijk iets kunnen veranderen. Ze hebben echt niet alle macht binnen de kledingindustrie, dus als zij hun producten niet meer afnemen bij producenten in lagelonenlanden, gaan die gewoon met grotere partijen in zee; de machines moeten toch doordraaien. Alleen de echt heel grote spelers op de markt kunnen invloed uitoefenen en zijn in staat om afspraken te maken dat ze niet met kinderen willen werken."

Inmenging

"Dat werkt echter alleen als een land zelf ook een omslag wil maken en bereid is om zijn hele maatschappij aan te passen. De problemen in die landen gaan veel dieper dan alleen kinderarbeid. Het land moet zorgen dat er een vangnet komt voor gezinnen die te weinig inkomsten hebben. De lonen voor volwassenen zijn daar namelijk ook veel te laag. Het land moet ervoor zorgen dat alle kinderen naar school kunnen en niet hoeven te werken. En als het dan toch gebeurt, moet de overheid boetes uitdelen."

"Helaas zitten die landen vaak niet te wachten op inmenging vanuit de Westerse wereld. Zij willen helemaal niet dat wij ons bemoeien met hun normen en waarden; ze rooien het al honderden jaren prima zonder ons en zien het niet zitten om hun systeem om te gooien. We kunnen dus niet anders dan accepteren dat kinderen daar nu eenmaal werken. Stoppen met kopen zal het probleem alleen maar verplaatsen en waarschijnlijk zelfs meer kwaad aanrichten. Daarom zie ik er geen probleem in om dat shirtje van drie euro wél te kopen."

Lees ook: De oppositie: 'Ik deel wél foto's van mijn kids op social media'

Laatste nieuws