Real life: 'Ik had helemaal niks meer'

Na jaren verbouwen was het droomhuis van Rianne, haar man Johan en zoon Jévon eindelijk af. Tot het noodlot toesloeg: een brand maakte het onbewoonbaar.

Verbouwing

"Toen we twaalf jaar geleden dit huis zagen, waren we direct verkocht. Het had een gekke en hokkerige indeling, maar was een poppenhuis met potentie. Heerlijk gelegen in het centrum, maar toch aan een rustige straat en met de natuur vlakbij. Jarenlang verbouwden we het: de schrootjes verdwenen, er kwam een nieuwe keuken, een uitbouw en de indeling veranderde. De oude schoorsteenmantel vervingen we door een nieuwe, de oude open haard door een modernere. We namen wederom een houtkachel, want die brengt niet alleen warmte, maar ook gezelligheid. De benedenverdieping was net klaar, boven moest alleen de badkamer nog."

Slaapkamers vol rook

"Vorig jaar, op 13 februari, roken we ’s avonds opeens een gekke lucht. Niet de typische houtgeur die je bij een brand ruikt, meer een rookgeur. De open haard was aan, daar ging ’s nachts altijd brandveilig glas voor, zodat hij gecontroleerd doofde. Beneden was niets te zien. Via het zolderraam checkten we de schoorsteen, ook daar leek alles goed. Toen we terugliepen naar de slaapkamers, stonden ze al voor de helft vol rook. Ook de kamer van onze zoon Jévon, toen elf jaar, die door alles heen geslapen was. Achter een van de wanden daar liep de koker van de kachel. Heel rustig maakte ik hem wakker. Ik zei dat er een schoorsteenbrandje was en dat alles goed zou komen maar dat we even het huis uit moesten."

112

"Inmiddels hoorden we het knetteren achter de kledingkast in onze slaapkamer. Het klonk alsof er luciferhoutjes braken. Het vuur zat achter de wand, we konden er niet bij om te blussen. Dat was het moment dat we 112 belden. Toch hadden we nog steeds niet het idee dat de situatie heel ernstig was. We alarmeerden de buren, aan beide kanten, en zetten onze auto weg om plaats te maken voor de brandweer."

Ellende

"Het was 22.00 uur, toen ze met twee auto’s en gillende sirenes arriveerden. Ons huis stond inmiddels zo vol rook dat de brandweer niet kon zien hoe ze naar de brandhaard moesten komen. En dat was natuurlijk wel de bedoeling. Zo snel mogelijk. Ze sloopten muren en zaagden het dak open. De vlammen zaten tussen het plafond en de vloer. Het is heel gek om midden in de nacht een wildvreemde op het dak van je huis te zien lopen. Er werd gecontroleerd geblust en net toen ze na anderhalf uur dachten dat ze het vuur onder controle hadden, sloegen de vlammen ineens door de wanden, waar ze een weg zochten naar beneden."

Beeld: iStock