De jeugd van Olcay Gulsen was een hel; haar vader mishandelde haar moeder. Ze gebruikte haar ervaringen voor de docuserie Olcay & Huiselijk Geweld.
Huiselijk geweld
"Ik ben zelf opgegroeid met huiselijk geweld en had het gevoel dat ik daar iets mee moest. Ik merkte ook dat ik er na al die jaren nog steeds niet heel vrij over kon spreken. Er wordt sowieso niet over gepraat, er rust een groot taboe op het onderwerp. Door mijn eigen verhaal en dat van anderen te vertellen, hoop ik dat het meer bespreekbaar wordt, en dat er meer bewustwording komt.", vertelt ze aan Grazia.
Lees ook: Olcay Gulsen openhartig over depressie
Schuldgevoel
In haar docu vertelt ze dat veel vrouwen zich te veel schamen om er eerlijk over te zijn. Dat gevoel herkent ze. "Ik voelde me als kind bovendien schuldig dat ik het liet gebeuren. Ik kwam een keer thuis toen ik mijn vader mijn moeder in elkaar zag slaan en ben snel teruggegaan naar school. Ik voelde me echt een egoïst dat ik me omdraaide voor wat er gebeurde. Maar het geweld was zo extreem dat ik het op een gegeven moment ook zat werd; je raakt een beetje verdoofd."
Zelf kreeg ze ook klappen. "Het geweld was nooit tegen ons gericht, maar omdat we zo graag onze moeder wilden beschermen, kregen wij ook wel klappen", vertelt ze. "Ik heb me nooit veilig gevoeld thuis. Soms was het even rustiger, als mijn vader was opgepakt of opgenomen, maar dat was altijd van korte duur. Ik had uit bescherming een hele droomwereld voor mezelf gebouwd. Als er geweld was, ging ik naar mijn kamer en dan deed ik of ik in die andere wereld was."
Lees ook: Ruud de Wild over breuk met Olcay Gulsen
Ook slachtoffer
Met haar zussen en moeder heeft voor de serie over hun heftige verleden gepraat, iets wat ze eerder nog nooit hadden gedaan. Met haar vader niet. "Mijn vader is echt ernstig schizofreen, dus daar kun je geen gesprek mee voeren. Ik heb wel contact met hem, hij zit in een inrichting en ik zoek hem regelmatig op. Sommige zussen zijn boos op hem, maar ik ben dat totaal niet. Ik vind dat hij net zo goed slachtoffer is als wij dat waren. Hij had intensieve medische hulp nodig, maar die kreeg hij niet."
Olcay heeft niet de illusie dat ze met haar docu het probleem van huiselijk geweld kan oplossen, maar wil wel helpen om het bespreekbaar te maken. "Als ik ook maar een paar vrouwen kan helpen door mijn verhaal te delen, dan ben ik blij. Wat ik het belangrijkste vind, is dat ieder kind dat je kunt redden uit deze situatie er eentje is. Ik weet zelf hoe beschadigd je erdoor opgroeit, en een kind hoor je niet te belasten met zo’n groot trauma."
Olcay & Huiselijk Geweld is vanaf 4 maart om 21.30 uur te zien op Net 5.
Tekst: Jill Waas | Fotografie: Martika de Sanders
