Naam: Elsa (34) | Relatie: getrouwd | Beroep: directiesecretaresse
Dromen
"Als klein meisje had ik grote dromen. Later ging ik wonen in een villa met een eigen manege. Ik had een kast vol mooie jurken en als ik de gordijnen opende, zag ik in de tuin een zwembad en een Mini Cooper. Naarmate ik ouder werd, besefte ik dat zulke dromen samenhangen met je achtergrond. Groei je op in een rijtjeshuis, dan ben je geen hockeymeisje met een eigen paard. Na de middelbare school bleken mijn ouders niet voor mij te hebben gespaard. Uit geldgebrek koos ik voor een mbo-opleiding. Ik zou later wel vervolgcursussen doen en zo opklimmen. Naast mijn studie werkte ik keihard voor uitzendbureaus. Elke vakantie vulde ik financiële tekorten aan met horecawerk. De dag nadat ik mijn diploma kreeg, vond ik een baan als junior secretaresse. Geen hoogdravend werk, maar vol potentie. Mijn ouders zijn niet ondernemend, en voor mezelf beginnen was een ver-van-mijn-bedshow. Op mijn werkplek had ik veel contact met managers en de directie: geslaagde mannen met dikke auto’s, designerpakken en schandalige bonussen die ik niet kreeg. Naast hen voelde ik me al snel een mutsige boerin. Toen ik promotie maakte tot senior secretaresse, kocht ik daarom een Prada-tas en een kek mantelpakje. Wat voelde ik me succesvol! Het regende complimenten. Ik verfde mijn haar, investeerde in dure kleding en leende geld voor een auto. Ik was nu zelf een van de gesjeesde vrouwen in de kroeg waar ik altijd kwam en waarnaar ik opkeek. Overal kreeg ik respect. Managers maakten me het hof en met een van hen kreeg ik een relatie. Vanaf toen wentelde ik me in een wereld van glamour. Skiweekendjes, een Valentijnstrip naar New York en voor mijn verjaardag dan eindelijk die Cooper. Ik voelde me fantastisch. Eat that, dacht ik toen ik een volslank, afgetobt ex-klasgenootje tegenkwam."
Bezuinigen
"Na een tijdje ging mijn relatie ten onder. Mijn blitse vriend vond mij te huiselijk en bleek vreemd te gaan. Hoe ik ook smeekte om een herkansing, hij was er klaar mee. De auto mocht ik houden. Verbitterd huurde ik een appartement en nam naast mijn kleding ook mijn ego mee. Ik bazuinde overal rond dat ik trots de eer aan mezelf hield, maar thuis jankte ik de kussens nat. Het was gedaan met de luxe etentjes en shopping sprees. Ik moest bezuinigen. Maar was ik verslaafd geraakt aan de luxe levensstijl. Geurkaarsen van zeventig euro per stuk. Zes abonnementen op tijdschriften en m’n golfles. Dat kon ik allemaal niet meer betalen. Ik werkte me rot, nam een bijbaan in een boetiek, leende geld. Steeds dieper zakte ik weg, tot ik een schuld had van bijna zesduizend euro. En toen ontmoette ik Jasper, een fantastische vent. Hij is tuinman. Vroeger haalde ik daar mijn neus voor op. Jasper was de grappigste, eerlijkste en meest zorgzame man die ik ooit had ontmoet. Ik werd knetterverliefd. En hij op mij, ook al maakte hij regelmatig grapjes dat ik wel ‘very high maintenance’ was."
Barbiepoppen vol siliconen
"Toen was daar die reünie van school. Daar stonden ze, mijn ex-klasgenoten. Sommigen waren inderdaad gescheiden en afgetobt, maar de meeste vrouwen waren superleuk opgedroogd. Op de twee strebers na, de carrièrechicks die vroeger al in de villa’s met zwembad woonden. Opgespoten lippen, gevulde wangen, vluchtige, afwezige blik in hun ogen en gefocust op hun mobiel. Het leken karikaturen. Ineens zag ik mezelf terug in dat plaatje en hoeveel moeite ik al die tijd nog deed om ook zo te zijn. Ik vond het beschamend. Ik wilde geen Barbie zijn. Dan maar geen zwembad of dure tas. Ik verkocht mijn designertassen en loste m’n schulden af. Mijn kasten raakten opgeruimd, en ook mijn hoofd. Weg met alle pretenties. Ik wilde niet meer continu op mijn tenen lopen. Als ik nu een extraatje verdien, trakteer ik Jasper op een weekendje Scheveningen. Dan liggen we in een modaal hotel ontzettend gelukkig te zijn en lopen hand-in-hand op het strand. Eindelijk begrijp ik waar het écht om draait in het leven. Om jezelf accepteren, om rust vinden. Ik vond het allemaal en kreeg als bonus ook nog de perfecte vriend. Inmiddels ben ik zwanger. Ik verheug me op parttime werken, Jasper verdient genoeg voor ons samen en ons heerlijke rijtjeshuis. Mijn Cooper heb ik nog, dat scheelt een hoop zorgen. Verder interesseert glamour me niet meer. Geld is leuk, maar uiteindelijk draait het om gezondheid, liefde en familie. Ik word blij van cake bakken en met Jasper bijkletsen in een bistro, in een lekkere jeans van Zara. Ik was nog nooit zo gelukkig."
Tekst: Eveline Karman | Beeld: iStock
