Journalist Doortje Smithuijsen (28) volgde een jaar lang influencers om te ontdekken waar hun behoefte aan likes vandaan komt. Ze schreef er een boek over: Gouden Bergen: Portret van de Digitale Generatie.
Non-stop in dienst van hun online leven
Doortje: "In het begin viel me meteen al op hoezeer influencers leven voor wat ik hun digitale versie noem. De meiden die ik heb gevolgd, vinden dat zelfs belangrijker dan hun echte leven. Zo dragen ze bijna altijd veel make-up, waardoor ze er zwaar opgemaakt uitzien. Dat weten ze, maar het levert mooie foto’s op. En daar gaat het allemaal om. Twee van de influencers die ik volgde, Noortje en Marlou, gingen een dag naar Amsterdam en ik mocht mee. Gezellig, dacht ik. Maar uiteindelijk waren ze vooral met zware tassen kleding aan het slepen op zoek naar de meest fotogenieke plekken. Tussendoor moesten ze zichzelf in portieken omkleden. Alles voor die perfecte plaatjes. Zij stellen hun echte leven non-stop in dienst van hun online leven. Waarom? Die vraag is eigenlijk ook de reden waarom ik mijn boek wilde schrijven. Ik kwam op het idee toen ik tijdens een event een grote groep influencers filmend met hun mobiel naar een hologram zag kijken van het geweldige landhuis waar we met onze rug naartoe stonden. En dat ook nog in de vrieskou. Een bizarre situatie. Ik besefte dat iedereen daar stond alsof ze dat moesten doen, maar niemand begreep waarom. Inmiddels begrijp ik het steeds beter. Influencers als Romy en Robin, die ik heb gevolgd voor mijn boek, hebben zich dagelijks te verhouden tot 70.000 mensen, verge- lijkbaar met een vol stadion. Bovendien verdienen ze hier hun geld mee. Dan kan ik me best voorstellen dat die online wereld relevanter voelt.”
Meetbaar succes
"Voor sommige influencers, zoals Eva, een gescheiden moeder van drie, is Instagram een ontsnapping aan de werkelijkheid. Toch merkte ik bij Eva dat haar perfecte digitale leven ervoor zorgde dat haar echte leven soms tegenvalt. Zij kon echt onzeker worden van haar digitale zelf. Dit zag ik ook bij Robin. Zij keek ’s ochtends als allereerste hoeveel volgers ze erbij had en liet daar ook haar humeur door bepalen. Krankzinnig. Dat vond ze zelf ook. Je zou het een soort verslaving kunnen noemen. Al denk ik dat we ondertussen allemaal verslaafd zijn aan het meetbare aspect van onszelf. Dat begint eigenlijk al op de basisschool met cijfers en rapporten. De rest van je leven worden er steeds meer metingen op je losgelaten die je vertellen wie je bent en hoe goed je bent. Je opleidingsniveau bepaalt waar je gaat werken en vaak hoe hoog je salaris is. Kijk alleen maar naar een platform als LinkedIn. Dat dit zo populair is, zegt veel over hoe onze maatschappij in elkaar zit. Alles wat je daar post, heeft weer te maken met meetbaar succes. Dat maakt iedereen die op LinkedIn actief is eigenlijk ook maakbare en meetbare influencers. Influencers zijn een makkelijk doelwit. Ze worden snel belachelijk gemaakt. Ik had zelf in het begin ook niet gedacht dat ik zoveel mededogen zou hebben voor deze groep. Zo vind ik het mooi hoe open de meiden die ik wekelijks heb gevolgd naar mij waren. Ze zijn veel meer dan alleen hun uiterlijk. Ze zijn juist gelaagd, ze worstelen met hun identiteit en zijn daar heel eerlijk over. Dat mocht ik ook allemaal meenemen. Om iets van Instagram en influencers te begrijpen, moeten we Insta meer gaan bekijken als een zakelijk platform. Een schijnwereld waartoe we ons verhouden. De zakelijke waarde zit ’m natuurlijk ook in die schijn. In het mooier maken van het leven dan het is. Wat we natuurlijk ook al jaren doen in films en reclame.”
Het hele artikel lees je in de nieuwste Grazia die nu in de winkels ligt!
Tekst: Kim Buitenhuis | Beeld: iStock
