Column Rose Bertram: ‘Ik merk dat ik angstig word als ik politie zie’

Rose leeft in Los Angeles The Glamorous Life.

Rose Bertram (25) is internationaal topmodel, influencer en schrijver van het kookboek Chubby in Shape. Ze woont samen met haar vriend Gregory van der Wiel en dochter Naleya (2) in Los Angeles en leeft daar The Glamorous Life.

Trots op afkomst

"Mijn huidskleur is misschien vrij licht, maar ik heb mijn moeders Afrikaanse roots en voel me zeker donker. Dat maakt het extra moeilijk te zien wat er nu gebeurt in Amerika. Ook ik voelde de woede toen ik de beelden zag van wéér een zwarte man die slachtoffer werd van politie- geweld. Racisme is helaas niets nieuws, ik maak het al mijn hele leven mee. Op school al kreeg ik vaak opmerkingen naar mijn hoofd. Het is moeilijk daarmee om te gaan als kind. Als mijn moeder naar school kwam, schaamde ik me zelfs voor haar, gewoon omdat ik niet anders wilde zijn dan mijn klasgenoten. Daar ben ik gelukkig overheen gekomen. Ik ben nu trots op mijn afkomst en ik vind donkere mensen prachtig. Er zit zoveel liefde en talent in de gemeenschap, kijk alleen al naar de muziekwereld. Maar het lijkt nooit echt gewaardeerd te worden, of misschien zelfs gewoon niet gezien. Dat heb ik ook vaak ervaren in mijn modellenwerk. Dat ik shoots deed en hoopte op de cover te komen, maar er toch altijd weer gekozen was voor een ‘all american girl’, iemand met blond haar en blauwe ogen."

Aan het denken gezet

"En dan mag ik nog niet klagen; veel meiden met een donkerdere huidskleur dan ik kregen sowieso maar weinig castings. Racisme kruipt onder je huid, zeker in de VS. Ik heb zelf nooit een confrontatie meegemaakt, maar als ik in LA rondrijd, zeker met Greg of andere donkere mensen, merk ik dat ik angstig word als ik politie zie. Je weet gewoon niet wat er gebeurt als ze je stoppen; er zijn inmiddels voorbeelden genoeg van mensen die niets verkeerds deden, en het toch met de dood moesten bekopen. Dat heeft ons wel aan het denken gezet over onze toekomst. We houden van Los Angeles, maar zijn ook niet blind voor de schaduwkanten van de stad. De vele daklozen bijvoorbeeld, het racisme in de VS, maar ook het idee dat zoveel mensen met wapens op zak lopen. Ik vraag me steeds vaker af of dit de plek is waar ik m’n kind wil laten opgroeien, zeker een kind met een kleurtje. Naleya is nu nog klein, maar ooit krijgt ze hier ook mee te maken. Het is goed dat mensen nu de straat op gaan voor verandering en ik hoop dat er nu eindelijk iets gebeurt, maar Amerika heeft helaas nog een lange weg te gaan."

Laatste nieuws