Een bericht vanuit het tweede kamp, vlakbij de prachtige woestijn van Namibië. Ik realiseer me iedere dag wat een voorrecht het is dat ik hier mag zijn. Ook al is het kamperen en fietsen vrij primitief, ik geniet van elk moment.
Met een prachtig uitzicht op de bergen eten we ons ontbijt. Iedereen is uitgerust en klaar voor een nieuwe tocht! Vanavond slapen we midden in de natuur. Geen faciliteiten behalve de maan en de sterren..
De fietstocht vandaag was verschrikkelijk zwaar. 40 kilometer afleggen in een droog klimaat met 40 graden is werkelijk afzien. Hiernaast is Namibië niet zo plat als ons eigen kikkerlandje en ben ik duidelijk niet opgewassen tegen het heuvelachtige landschap. Toch maakt het uitzicht veel goed. Na iedere bocht en elke heuvel volgt letterlijk een plaatje van een ansichtkaart. Hiernaast is het gezelschap, onverwachts, erg gezellig. We zijn vertrokken met een groep van 25 fietsers waarvan ik slechts 4 mensen eerder had ontmoet. Echter fietsen verbroederd en de momenten die we samen hebben gedeeld kan niemand mij meer afnemen.
Aangekomen bij het kampeerterrein realiseer ik me dat we de meest primitieve nacht van ons verblijf in Namibië ingaan. Geen water, geen wc, geen elektriciteit, geen bereik en al helemaal geen internet. Deze nacht verdwijn ik dus even van de radar. Gelukkig schrijf ik mijn volgende blog vanuit een echt hotel, een cadeautje na 3 nachten kamperen!
Volg de deelnemers van de Tour Namibia via:
www.twitter.com/Orange_Babies en www.orangebabiestournamibia.nl
