Het zijn weer Hamsterweken bij Albert Heijn en ik moet eerlijk zeggen: daar ben ik best gevoelig voor. Nou heb ik altijd al oog voor aanbiedingen, in welke winkel dan ook, en bij AH winkel ik steevast met een bonusbril op, maar als het Hamsterweken zijnÂ… nou!
Omdat Pier volgende week weer weg is en het met twee kinderen op de fiets of lopend nou niet echt opschiet met de boodschappen, besloten we dat er maar eens flink veel tegelijk gehaald moest worden, met de auto. Bij de XL. Dat doen wij zo eens in de zoveel maanden. Pier gaat dan met ze naar de kinderboerderij vlakbij en ik kan op mijn gemak kijken wat we nodig hebben of wat me nou ook eens lekker lijkt (onze eigen AH heeft niet zo veel keus, dus soms vind ik het heerlijk om weer eens wat ándere dingen te halen).
Met een kar die dan werkelijk uitpuilt van de boodschappen vragen mensen steevast of we een feestje hebben, of ze kijken verbijsterd naar de tjokvolle kar en vragen of dit voor een normaal gezin is. (Ja, dat werd gisteren gevraagd). Maar goed, het is dan gewoon even een flinke voorraad. Hoef je tussendoor alleen voor verse groenten, brood en melk op pad.
Goed. Tijdens die Hamsterweken zijn er dus heel veel producten waarvan je de tweede (vierde, zesde, achtste, etc.) er gratis bij krijgt. Nou, en dat is mooi. En gunstig. Wasmiddel. Schoonmaakmiddelen. Dat soort dingen. Douchespul. Bodylotion. Luiers. Die laatste zijn niet aan te slepen. Maar ook biologische en runderrookworsten, vegetarische groenteballetjes, kaas, zakken appels, pastasauzen en pakken Knorr. Best makkelijk op zijn tijd, zoÂ’n pak. En wat dacht je van tien flessen wijn voor de prijs van vijf. Dat scheelt een slok op een borrel.
Tja, en als je dat koopt wat in de bonus is wat je toch wilde hebben of op korte termijn nodig hebt, dan voel ik me niet in de maling genomen. Dan trap je er wel in, maar dan is het niet erg. Jij blij, AH blij.
‘Is dit ook nog van u?’ vraagt het meisje achter de kassa als ze krap een derde heeft gescand.
‘Eh… ja, dit, en dat allemaal nog…’
Mensen sluiten achter me aan en verdwijnen toch weer naar een andere rij. Een volgende klant bestudeert uitgebreid wat ik allemaal op de band leg.
‘Heeft u een bonuspas?’ vraagt de caissière.
Wat denkt u zelf, wilde ik zeggen, als ik 30 bonusproducten op de band gelegd heb. Maar zo onaardig ben ik niet.
Ik overhandig het blauwe pasje.
‘Dat is dan 254 euro en 10 cent.’
Sjemigdepemig. Dat is geen kattenpis. (Nee, hamsterzeik).
Rib uit mijn lijf.
MaarÂ… we hebben dan ook heel veel. En ik wist dat ik dra blij zou zijn.
‘Wilt u de bon?’
‘Jaaa,’ zeg ik gretig.
Daar glijdt de bon -lang, langer, langst- uit de gleuf.
Ze vouwt hem op en geeft ‘m.
Snel check ik het bedrag onderaan.
Ja hoor: 108 euro bonusvoordeel. Hónderdacht euro!
Kijk, dat is nog eens hamsteren!
Maar, ondanks al dat hamstergeweld zijn ze trouwens nog niet helemaal wakker bij AH.
Feestdagen in januari… aha.
